2 Şubat 2015 Pazartesi

GÜRBETİN KAHRİNİ ÇEKENLER BİLİR...



Haci Cirik / Fezali

İzinden dönmedi,  Almancı işci
Gürbetin kahrini, çekenlar bilir
Çalışır üretir, kimisi aşcı
Gürbetin kahrini çekenler bilir.

Yorgundu,  kırgındı,  gözleri yaşlı
Çalışır kadınlar, eşarplı başlı.
İnce,  uzun,  kimisi keman kaşlı
Gürbetin kahrını çekenler bilir

Oradan oraya koşup durdukca
Ayakta dolaşır sökülür ökçe
Eşini dostunu sanırdı pekçe
Gürbetin kahrını çekenler bilir.

İstasyonda bavul adres üstünde
Huzur bulamadı böyle bir günde
Silanın özlemi düşürdü derde
Gürbetin kahrını çekenler bilir.

Havalar soğudu,  içim sıkılır
Başıma gelir de,  usta dikilir
Dilsizim kardeşim,  belim bükülür
Gürbetin kahrını çekenler bilir

Kimi ölmüş,  kimi kalmış,  yine dostlardan
Başımız ağrıyor,  böyle yaslardan
Kiminin haberi olmaz küslerden
Gürbetin kahrını,  çekenler bilir

Tanıdık sesleri duymak isterim
Kendi ellerimle çizdim kaderim
Dertli dertli mektup yazar pederim
Gürbetim kahrını,  çekenler bilir

Merhaba,  sevinçli tatlı gülüşler
Gecede rüyalar,  korkulu düşler
Yüreği yaralı,  dert dolu başlar
Gürbetin kahrını,  çekenler bilir

Fezali yaralı,  yüreğin neden
Yıkılır bir günde,  taşıyan beden
Huzur, sevgi,  insanı insan eden
Gürbetin kahrını,  çekenler bilir.

Hiç yorum yok: